Fort Getty – obóz denazyfikacyjny

Jest kwiecień 1943 roku – bitwa pod Stalingradem zakończyła się klęską 6 armii feldmarszałka Paulusa. Na froncie azjatyckim Amerykanie po zmaganiach na Guadalcanal przejmują inicjatywę na froncie. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie wojny USA John McCloy opracowuje program reedukacji więźniów wojennych narodowości niemieckiej. Tych co już byli w USA, jak i tych co mieli się pojawiać do zakończenia wojny i po jej zakończeniu. Cel był jak najbardziej celem amerykańskim – zapewnienia bezpieczeństwa USA w powojennym układzie sił.

Założeniem działań był pogląd, że wielu z tych jeńców wojennych uda się nakłonić do pracy w powojennym świecie. Zwłaszcza, iż wiadomym było, że nauka niemiecka była na wysokim poziomie i warto było, dla USA, zatrudnić ich by dalej pracowali w swoich dziedzinach.

Konwencja genewska zakazywała indoktrynacji jeńców wojennych, dlatego też należało to zrobić dyskretnie i bardzo uważnie. Wywiad amerykański wyselekcjonował z obozów niemieckich, przy pomocy zaufanych Niemców, kandydatów do powojennej szkoły denazyfikacyjnej. Kandydaci musieli podpisać akt wyrzeczenia się narodowego socjalizmu. Dostali obietnicę, że powrócą do Niemiec i będą zwolnieni z przymusowych robót.

Było ich około tysiąca osób – uczestników programu o nazwie „Projekt Słonecznik” – Sunflower Project. Do Fortu Getty zostali sprowadzeni wykładowcy z Harvardu, Uniwersytetu Browna, Uniwersytetu Cornela i innych prestiżowych uczelni USA. Mieli oni uczyć tych „studentów” angielskich rozmówek, historii Ameryki, zasad konstytucji amerykańskiej, również historii Niemiec jakiej oni nie znali.

Wśród „studentów” Fortu Getty był również Walter Hallstein, wybitny profesor prawa, wyselekcjonowany wraz z dziewięcioma innymi kolegami. Mieli oni zmienić swoje myślenie po upadku III Rzeszy. Zadaniem ich było zapomnieć o przeszłości – mieli skupić się na przyszłości, na budowie Nowych Niemiec. Była to również „szkoła administracji”, której absolwenci zostali zatrudnieni w okupowanych Niemczech, w amerykańskiej administracji i rządzie wojskowym. Kurs trwał ok. ośmiu miesięcy.

Uczestnicy tego programu dostali odpowiedni dyplom. Hallstein w połowie 1945 roku, na zakończenie swojej „nauki” wygłosił mowę w której wychwalał: „siłę, jedność i nierozerwalność kultury Zachodu”, co zrozumiał dopiero w Fort Getty.

Na podstawie – Kiedy maski opadły; – Philippe de Villiers; DeReggio Warszawa 2019 (ISBN 978-83-951380-5-8)